Onder autisme wordt tegenwoordig een breed gevarieerd spectrum van neurologische aandoeningen gezien, van "laagfunctionerend" (autisme met zware communicatie- of geestelijke beperkingen) via "hoogfunctionerend" (autisme met normale intelligentie of taalvermogen) tot "aanverwant" (een aandoening die lijkt op klassiek autisme maar niet alle kenmerken omvat om tot zo'n diagnose te komen).

Ondanks de grote verschillen tussen mensen in het autistische spectrum zijn er drie hoofdkenmerken die bepalend zijn voor autisme:

1. Beperkingen in de sociale omgang (vooral informeel contact is moeilijk)
2. Beperkingen in de communicatie (bv. extreem letterlijke interpretatie of uitdrukking)
3. Beperkingen in de "verbeelding" (flexibel denken; niet te verwarren met fantasie)

Deze drie hoofdkenmerken staan bekend als de "triade van beperkingen" en zijn het eerst beschreven door de Britse autismeonderzoeker Lorna Wing in 1981.

Veel volwassenen met hoogfunctionerend autisme zien de beperkingen niet alleen in zichzelf, maar minstens evenzeer in het onvermogen van de samenleving om met hun anders-zijn te kunnen omgaan.